Door: Justin Lee – auteur van het boek “Torn” Nederlandse vertaling “Verscheurd”
In mijn jeugd geloofde ik dat de meest serieuze christenen diegene waren die duidelijke en radicale antwoorden hadden op controversiële onderwerpen. Ik zag nuance als een vorm van zwak en onzeker geloof. Ik dacht: “Bij morele zwart/wit vragen horen zwart/wit antwoorden.” Als iemand bijvoorbeeld de vraag stelde of homoseksuele relaties goed of fout waren, en iemand anders begon zijn antwoord met: “Nou dat ligt best gecompliceerd…” sprong ik er gauw tussen met: “Nee, het is helemaal niet gecompliceerd. Het is gewoon fout. De bijbel verbiedt het en God veroordeelt het. Dat is alles wat je moet weten, de waarheid is niet relatief.”
Ik geloof nog steeds in de ultieme waarheid. En ik geloof nog steeds dat God het laatste woord heeft en dat de Bijbel moreel gezaghebbend is voor ons christenen. Maar ik geloof nu ook dat veel dingen wél gecompliceerd zijn. En ik geloof nu dat volwassen, wijze christenen diegene zijn die niet te snel een conclusie trekken. Ze hebben oog voor de complexiteit van dingen en luisteren voor dat ze hun mening geven. Ze bekijken de specifieke situatie en niet de algemeen geldende norm. Ze vinden het niet moeilijk om te zeggen:“het is gecompliceerd,” of “ik weet het niet,” of “ik had het fout.”
Wanneer iemand me uitnodigt voor een discussie over het geoorloofd zijn van homoseksuele relaties, wil ik niet gelijk in een ‘ja’ versus ‘nee’ discussie springen. Ik wil graag beginnen met “het is gecompliceerd” vergezeld van “ik had ongelijk.” In de volgende blogs zal ik een van die punten beschrijven waarop ik fout zat en waar ik geloof dat we als christelijke gemeenschap deze fouten kunnen herstellen…