Op een stormachtige zondagmorgen luister ik in een dorpskerk in Wilp naar de preek van Geurt Roffel. Hij spreekt over hoe Bileam niets anders dan Gods woorden kon spreken en zichzelf zo op het spel zette. Even later zijn we in gesprek over hoe God anno 2016 nog steeds van ons vraagt om openheid en kwetsbaarheid en om ons zo net als Bileam op het spel te zetten. Ik spreek vandaag met Geurt, hij is getrouwd met Kars en dominee in de PKN in Wilp.
Geurt kwam er op jonge leeftijd achter dat hij verliefd werd op jongens, maar hij vond dat niet prettig. Hij wilde graag hetero zijn, omdat dat gewoon veel voordelen heeft. Worstelen met God heeft hij nooit gedaan. Integendeel, hij heeft de communicatie met God als erg open ervaren. Toch heeft hij, omdat hij geen homo wilde zijn, God eens gevraagd om hem hetero te maken. Het antwoord dat hij toen van God ervoer is; ik heb liever dat je bent, wie je bent.
Toch brak er voor Geurt, vlak voor zijn coming out, een eenzame tijd aan. Niemand wist van zijn gevoelens en zijn hart dat keer op keer gebroken werd. Op een dag is hij, toen hij heel verdrietig was door een gebroken hart, op een Joodse begraafplaats terechtgekomen. Daar ervoer hij een wonderlijke verbondenheid met God. Deze ervaring is heel troostend voor hem geweest. Het heeft hem geholpen om uit de kast te komen.
Geurt is inmiddels dominee in de PKN in Wilp, waar homoseksualiteit geen enkel probleem is. Hij spreekt liever niet over het onderwerp homoseksualiteit, omdat hij bevooroordeeld is. Tenminste, zo denkt hij dat anderen hem kunnen zien. Op de vraag hoe de Bijbel dan gelezen moet worden, antwoordt hij dat de gehele Bijbel in dat geval genomen moet worden. Wie alleen met de vijf bekende teksten in de hand homoseksuelen de maat neemt, hoort niet meer hoe het geloof is vervuld van liefde en nabijheid. Wat mensen wel nodig hebben beeldt God prachtig uit in het verhaal van de verloren zoon. Geen rabbi die nogmaals de Thora komt uitleggen, maar een vader die naar zijn zoon toe komt en hem aandacht en nabijheid geeft.
Ondanks dat Geurt er voor zichzelf uit is, zou hij het soms fijn vinden als God zich iets duidelijker uitsprak over dit thema. Had Paulus bijvoorbeeld in één van zijn brieven gezegd dat hij geen problemen had met LHBTQ*, dan had iedereen het geaccepteerd. En dat was fijn geweest, want het doet soms zo’n pijn, vertelt Geurt. Toch weet hij dat dit niet is wat God van ons vraagt. We moeten zelf nadenken en niet de bal bij God neerleggen. We mogen de Bijbel niet gebruiken om elkaar mee om de oren te slaan, maar om elkaar op een liefdevolle manier in alle kwetsbaarheid en openheid te benaderen.
Wat Geurt dan ook mee zou willen geven is de volgende oude Joodse wijsheid toepassen;
Je kan de Bijbel niet serieus nemen, als je elkaar niet serieus neemt.
* afkorting voor Lesbian, Homosexual, Bisexual, Transgender and Queer