Mijn verhaal – Harm

‘Ik bad dagelijks voor vergeving’

Harm is teamlid bij Verscheurd. Jarenlang zocht hij naar antwoorden over het geloof en homoseksualiteit. Hieronder vertelt hij zijn verhaal.

Ik kwam tot bekering op mijn 14de en letterlijk een half uur nadat ik mijn moment met God had, werd mij verteld dat homoseksualiteit voor  God een gruwel was. Op dat ogenblik wist ik niet dat ik een jarenlange strijd voor de boeg had in mijn relatie met God. In die jaren ging ik naar een kerk waar homoseksualiteit absoluut niet geaccepteerd was. Het was een no go area. Langzaamaan werd ik boos op God. Hij had mij niet verlost van het homo zijn, ik was niet genezen, ondanks al mijn gebeden en na een paar jaar was ik moe gestreden… destijds had ik niet het gevoel dit met iemand te kunnen bespreken. Ik verliet de kerk en stortte mij in het studentenleven van Utrecht, daar kwam ik rond mijn 20ste mijn huidige partner tegen. In die jaren deed ik niets met het geloof, behalve af en toe bidden wanneer ik het moeilijk had, maar mijn relatie met de Heer was verstoord, er was geen rust.

Mijn partner en ik zijn naar Sierra Leone verhuist voor werk. We werden daar enorm op onszelf terug geworpen. In die tijd begon ik de bijbel weer te lezen. Ik ben letterlijk aan het begin begonnen en heb in een aantal jaren de hele Bijbel hoofdstuk voor hoofdstuk door gelezen. Ik had veel vragen, er leken veel inconsistenties te zijn. Maar vooral kwam ik een God tegen die heel veel van zijn creatie en mensen hield. Ik zag een rechtvaardige liefdevolle Vader, die door de millennia heen zichzelf stukje bij beetje openbaart, die elke keer vergeeft en uiteindelijk zijn Zoon offert voor ons allemaal. Zelfs nu ik dit schrijf verwonderd mij dit, hoe groot en machtig en doordacht Gods plan is. Maar, de vraag over homoseksualiteit werd niet beantwoord. Ik leefde in zonde. Zo ervoer ik het. Ik kreeg geen speciale boodschappen of hoorde niet dat het goed was, dat ik vergeven was. Nee, ik voelde mij in mijn relatie met God vaak verdoemd en afgewezen. Ik had hier nachtmerries over. Ik bad dagelijks voor vergeving, vroeg me af wat het allemaal voor zin had en als ik Hem dan wilde volgen (want dit wilde ik diep van binnen) hoe dit dan moest? Hoe moest ik in hemelsnaam een relatie vaarwel zeggen die al meer dan 10 jaar duurde en waar ik heel gelukkig mee was en nog steeds ben. Ik zei letterlijk tegen God: “Hoe kunt u nu van mij vragen dat ik hem verlaat, ik houd van hem en hij van mij. Als ik hem verlaat doe ik hem, mijzelf en onze families enorm veel verdriet. Is dat echt wat u wilt?” Het was een leven in continue gewetensnood.

Dit speelde zich intern af, ik sprak hier met weinigen over en struinde het internet af naar antwoorden. Die kwamen niet, er kwam alleen maar meer onrust, tot ik God iets anders vroeg: “Ik ken U nu als rechtvaardig, machtig, groots, streng, etc. maar laat mij eens Uw liefdevolle kant zien?” Er gebeurde op dat ogenblik niet zoveel, maar een tijd later kwam ik op de Verscheurd site, stuurde een mailtje en kreeg gelijk een reactie, dat was zo fijn en zo belangrijk op dat ogenblik. Ik ontmoette de teamleden van verscheurd en ontmoette voor het eerst mede christenhomo’s en -lesbiennes. Daarna ben ik pas het boek gaan lezen. Ik was sceptisch toen ik eraan begon. Ik geloofde gewoon niet dat God mij ooit zou accepteren met een homorelatie, totdat Justin in zijn boek uitlegde wat de essentie van de wet was. Liefde. Liefde is nooit egoïstisch, doet de ander geen pijn, steelt niet, spreekt de waarheid en is zorgzaam. Liefde is niet exclusief, hard, gemeen of moordend. Op het moment dat ik dit las, brak ik, jarenlange onrust en gewetensnood kwamen abrupt tot een einde, ik ben geen huiler, maar heb toen wel een uur lang gehuild, het moest eruit. Voor het eerst in mijn – op dat moment ruim 14-jarige huwelijk – durfde ik te bidden voor mij én mijn partner. Mijn relatie met mijn partner stond voor mij niet langer in conflict met de wet. Gods wet voor ons is liefde en Zijn koninkrijk is dat we die liefde leven en uitstralen en dit wil ik doen, daarin wil ik Jezus volgen en wel zo goed mogelijk!

Sinds dat moment is er veel veranderd, ik ben mij voor verscheurd gaan inzetten en ben lid geworden van een gemeente in Amsterdam. Ik ken de Heer als een liefdevolle Vader, die mij beschermt, die me uitdaagt, me stimuleert om meer van Hem te leren kennen, Hem te eren en zijn Koninkrijk te leven. De onrust en onzekerheid zijn weg. Er zijn natuurlijk duizenden dingen die nog steeds verkeerd gaan en moeilijk zijn, maar wat er ook gebeurt ik weet dat Hij van me houdt en dat Hij wil dat ik zijn kind ben, zoals ik ben.