Ik was niet Charlie en mijn profielfoto is nooit versierd geweest met de vlag van een bepaald land omdat daar een aanslag was gepleegd. Ook nu zal mijn profielfoto niet de kleuren krijgen van de regenboog. Vind ik het een foute actie? Welnee, ik vind het mooi dat er aandacht voor is en dat mensen laten zien dat ze…. Ja wat eigenlijk? Wat laat je eigenlijk zien door een filter op je profielfoto te plaatsen of door een foto te maken en deze ‘spontaan’ allemaal te delen en te liken met een goed bedachte hashtag erachter? Laat je zien dat je, in dit geval, tegen homogeweld bent? Nu even deze week.
Of gaat het daarna nog verder? Spreek je die collega aan die de ‘zwakheid’ van de andere collega moet koppelen aan de vooroordelen over homo’s en hem daar, als grapje, voor uitmaakt? Natuurlijk is het een grapje, maar voor homo’s niet. Wat denkt de homo die nog in de kast zit als er zulke opmerkingen worden gemaakt? Ik weet wel wat ik dacht. ‘Zie je, mensen vinden het gek, je kunt het beter niet zijn dus stop het maar weg.’
Laat ik voorop stellen dat ik het verschrikkelijk vind wat er gebeurt is in Arnhem. Het enige wat ik kon toen ik het bericht las van de 2 betreffende mannen was zuchten. Daar gaan we weer. Twee ‘zielige’ homo’s worden in elkaar geslagen door een groep ‘rot’ Marokkanen. Toen kwamen de acties, die ik overigens heel lief vind. Mensen in mijn eigen netwerk delen standaard berichten die ze wellicht niet hadden gedeeld als ze mijn worsteling met homoseksualiteit niet hadden meegemaakt. Uiteindelijk kwam er ook een andere kant van het verhaal vanuit de daders. Ik weet niet hoe het is gegaan, ik was er niet bij.
Ik heb zelf geen ervaring met geweld. De meeste mensen geven fijne, lieve reacties. Ook de Marokkanen. Ik ken er zat. Marokkanen, Turken, Afghanen, je weet wel die buitenlanders die gewelddadige moslims (toch?). Ze vinden het geen probleem. Zeggen dat ze me respecteren en dat het helemaal niet uitmaakt. Ze leggen me uit hoe de Islam denkt over mensen in hun waarde laten en ieder zijn eigen keus laten. Dat ze er zelf misschien niet mee thuis moeten komen is een andere discussie maar ze vinden het van mij geen probleem. Het valt (bij mij dan) dus echt wel mee. Ik voel me geen ‘zielige’ homo en ik kan zelfs gewoon in gesprek met die ‘rot’ Marokkanen die eigenlijk helemaal niet zo rot zijn.
Ik lees nogal eens de reacties op internet bij artikelen over bepaalde onderwerpen. Hoeveel haat, onbegrip en onredelijkheid je ertussen leest is niet te geloven. Ik woon in een zeer cultureel rijke wijk en ik woon er met veel plezier. Als ik iemand tegen kom zeg ik hoi en meestal zeggen ze hoi terug. Soms niet. Soms hebben mensen er geen zin in, of horen het niet. Heb ik ook weleens. Het is niet altijd dezelfde ‘soort’ mensen hoor. Oud, jong, blank, bruin, groot, klein. Geen verschil.
Kijkend naar al die negatieve reacties op al die artikelen vraag ik me weleens af, heeft het wel zin om een filter te plaatsen of een foto? Misschien. Het zal zeker een steun zijn voor de twee mannen die zich aangevallen voelde op hun geaardheid. Met hen zijn er velen die zich zo voelen. Aan de andere kant geeft het ook weer verdeling. En is dat niet wat je dan laat zien? Je bent tegen dus je plaats een filter of je bent voor en je plaatst hem niet. Daar lijkt het tenminste wel een beetje op.
En nu, wat doen we nu met dat filter? Laten we het staan, tot er weer een nieuw filter op de markt komt? Of maken we echt verschil. En laten we echt zien en merken dat we het oké vinden dat, in dit geval, iemand een andere geaardheid heeft. Laten we dit merken en voelen aan andere door de dingen die we zeggen of niet zeggen en in ons gedrag? Vinden we nu echt dat het niet uit maakt of je kind nu blauw of roze mooi vind, brandweerman of zuster wil worden en op ballet wil of op voetbal. Daar word het verschil al gemaakt. Niet alleen of je homo of hetero bent maar daar beginnen we al met de hokjes.
Dus vinden we het alleen deze week? Of vinden we het vanaf nu altijd? Dat iedereen echt mag zijn wie die is. Gewoon zonder filter.