Edwin is opgegroeid in een van de meest conservatieve kerken van ons land. De Oud Gereformeerde Gemeente. ‘Toen ik opgroeide had ik een heel negatief beeld over homoseksualiteit’, vertelt Edwin. Hij zag alleen maar stereotypen homo’s zoals Gordon voorbij komen. ‘De verhalen die ik hoorde hadden vooral te maken met mannen die seks hadden met mannen. Bizarre verhalen. Ik vroeg me af of dat het enige is waar homo’s voor staan. Dat wil ik helemaal niet!’ Hij denkt te weten hoe dat komt. ‘Homoseksuele mannen gaan vaak de kerk uit. Mensen die blijven maken die dus niet mee. Daardoor ontstaan schrikbeelden.’
‘ik was bang voor de seksuele kant van mijn identiteit’
Op 18-jarige leeftijd was Edwin erg moreel georiënteerd. Hij was veel bezig met wat goed en fout was. Seksueel actief zijn zat voor hem in het foute hokje. ‘Vanuit de media drong bij mij geen andere niet-seksgerelateerde verhalen over homo’s door, met uitzondering van het programma Uit de Kast van Arie Boomsma. Om die reden kon ik niet uit de kast komen. Ik wilde vooral intimiteit en geborgenheid. Ik was bang voor de seksuele kant van mijn identiteit.’
Nadat hij zijn eerste vriend ontmoette, kwam Edwin erachter dat het in werkelijkheid heel anders was. ‘Ik vond het geweldig toen ik erachter kwam hoe het echt is om homo te zijn. Dat was goed voor mij. Op emotioneel-psychisch vlak bloeide ik op door uit de kast te komen.’ Na een stage in New York verhuisde hij naar Groningen. ‘Het was heel lastig een kerk te vinden die de LHBT-gemeenschap accepteert’, vertelt Edwin. ‘Uiteindelijk vonden we er een, maar er ontstonden problemen toen mijn ex-vriend in de band wilde. De dominee wilde ons graag accepteren, maar moest wel eerst een gesprek met ons aangaan, anders zou hij problemen krijgen met een homo op een officiële positie.’
Verder lezen?:
de kerk en ik is een onderdeel van de winq.nl-serie ‘mijn geloof en ik’
Hier kun je de rest van het verhaal van Edwin lezen.