Uit de kast komen komen naar je streng-christelijke ouders? Een paar adviezen van een evangelische voorganger – Mark Landry

4
feb

Uit de kast komen komen naar je streng-christelijke ouders? Een paar adviezen van een evangelische voorganger – Mark Landry

Jouw nieuws kan moeilijk te verteren zijn, maar het is een gesprek dat je moet hebben.
Het is tijd om iets heel persoonlijks te delen met je streng-christelijke ouders. Iets dat heel diep verbonden is met je toekomst, hoop, en je gemeenschap. Vrijwel alles in je leven wordt hierdoor beïnvloed.

Maar pa en ma hebben een godsbegrip dat er mogelijk toe kan leiden dat ze jou op een bepaalde manier zullen afwijzen, want dat is wat zij geloven dat God hen opdraagt.

…ironisch…

Er is geen enkele trouwe volgeling die het oneens is met het idee dat je als christen moet proberen te leven zoals Jezus dat deed. Maar die Man heeft maar één groep mensen veroordeeld: de ‘ik-ben-heiliger-dan-jij’, eigengereide soort die het tot hun plicht zagen om mensen af te wijzen in de naam van God.

Hij heeft hen in sterke bewoordingen toegesproken, en zelfs een aantal bedreigingen geuit.

De grondlegger van het geloof van je ouders reisde rond in het eerste-eeuwse  Judea, druk bezig om de afgewezenen rondom zich te verzamelen. Hij vertelde hun het niet-zo-politiek-correcte nieuws dat God hen accepteert zoals ze zijn. Daarna heeft hij ze losgelaten in de wereld om die op z’n kop te zetten.

Als Jezus nu geleefd zou hebben, dan zouden er vele LHBT’ers in Zijn gevolg zijn geweest. Dat betekent dat er ook veel homo’s in de hemel zullen zijn, zelfs zoveel dat de godsdienstige elite er de voorkeur aan zou hebben om daar toch niet meer te willen komen.

Een van de fundamentele ideeën van de Bijbel, vooral van het Nieuwe Testament, is dat God niets anders doet dan je met open armen opwachten. Helaas, zoals vele voorgangers merken, verliezen veel streng gelovige christenen dit uit het oog. Dat geldt in het bijzonder als het om de LHBT gemeenschap gaat. Jouw nieuws kon wel eens heel moeilijk te verteren zijn.

Maar het is een gesprek die je niet uit de weg kunt gaan.

Ik weet niet hoe het is om in jouw schoenen te staan, maar ik weet wel hoe het is om een streng gelovig christen te zijn. De afgelopen 20 jaar heb ik geleefd in de cultuur waar jij je klaar voor maakt om de confrontatie mee aan te gaan.

Hier volgen een paar stappen die je in overweging zou kunnen nemen.

 

Vertel je verhaal, eis dat er geluisterd wordt

We zijn mensen, we verbinden ons makkelijker met verhalen dan met nieuwsberichten, vooral als het schokkend nieuws is.

Vertel je ouders van je verhaal, niet alleen de conclusie, maar het hele verhaal. Hoe persoonlijker je het maakt, hoe meer ze geneigd zullen zijn om te luisteren.

Het is goed om van te voren te oefenen. Ik ga nooit belangrijke gesprekken aan zonder eerst geoefend te hebben. Het kan misschien een beetje vreemd en onpersoonlijk lijken, maar het kan je helpen om meer zelfvertrouwen te krijgen, en om de belangrijkste onderdelen helder te krijgen.

Vertel hun hoe je er uiteindelijk tot de ontdekking bent gekomen dat je homo bent. Vertel ze wat voor gevoelens dat bij je opriep. Vertel ze over je vrienden, je gemeenschap en je dromen voor de toekomst. Deel met ze hoe eng het eigenlijk is om dit met hen te delen. Als je je verhaal verteld hebt, laat ze weten dat je van hen houdt, en dat je heel dicht bij hen wilt blijven.

Wees voorbereid voor een aantal mogelijke reacties. Je ouders kunnen in shock zijn, of heel verward. Er zijn er maar weinigen die reageren op de manier die we graag zouden willen. Ze kunnen je mogelijk proberen het zwijgen op te leggen, of je proberen te overtuigen dat je geen homo bent, of vertellen dat alle homo’s naar de hel gaan, etc.

Hoe fout het ook moge zijn dat je ouders zo kunnen reageren, het kan zeker wel gebeuren. In plaats van in de tegenaanval gaan of jezelf te gaan verdedigen, eis van hen om te gaan met de gevolgen die hun reactie op jouw heeft. Vertel hen rustig en respectvol dat ze je pijn doen. Als ze in de verdediging gaan, herhaal keer op keer dat ze je pijn doen, totdat het tot ze doordringt. De meeste godsdienstige mensen komen op een gegeven moment op een plaats waar ze bereid zijn om te luisteren.

Als ze besluiten niet te luisteren, herhaal dan dat je van ze houdt, maar trek je op een respectvolle wijze terug, totdat ze bereid zijn om te luisteren.

 

Voorkom schaamte

Het laatste waar je op zit te wachten in zo’n gesprek met je ouders is het gevoel dat er iets mis met je zou zijn.

Vanuit mijn ervaring kampen de meeste religieuze mensen die behept met idee dat homoseksualiteit er uit  geslagen moet worden, zelf met emotionele en/of geestelijke problemen die niets met jouw seksuele voorkeur te maken hebben. Dat zijn geen gezonde mensen. Ze leven met schaamte die overal doordrengt, inclusief hun godsdienst.

Ze zijn gewoonlijk mensen die zelf afwijzing mee hebben gemaakt in hun leven, maar nooit zijn gekomen tot heling en genezing. Mensen die met deze gevoelens van schaamte leven, kunnen niet helpen het over te dragen op anderen. In het bijzonder op de mensen die dicht bij hen staan.

Daarom is het goed om meeleven en zelfvertrouwen te hebben. Jij bent niet het probleem.

Jij hebt het volste recht om jouw verhaal te vertellen en om jouw nieuws te delen. Maak oogcontact, lach niet zenuwachtig, gedraag jezelf als iemand die het belangrijkste nieuws van zijn leven deelt. Het is oké om ongemakkelijke stiltes te hebben, laat het maar bezinken.

En wees respectvol. Ik heb nog nooit iemand ontmoet die het niet waardeert om gerespecteerd te worden.

Maar boven alles moet je dit onthouden: als je ouders waarlijk christenen zijn, dan is het hun taak om jou te accepteren zoals je bent, om je als hun gelijke te beschouwen en om verder te leven met liefde en een sterk verlangen om jou heel dichtbij te houden.

 

Help je ouders om meer op Jezus te gaan lijken.

Als je ouders je niet bevestigen, dan zullen ze waarschijnlijk met enkele Bijbelpassages komen. Als gevolg voel jij je afgewezen, ook al geven ze je een knuffel en gaan ze verder met de koffie. Of erger nog, ze kunnen je mogelijk de deur wijzen, je behandelen als een zondaar, of je een andere homofobe benaming geven.

Als dat gebeurt heb je twee keuzes: in de tegenaanval gaan, of vergeven.

Niemand zal het je kwalijk nemen als je kiest voor de tegenaanval, maar onthoud dat niets zo aan een mens kan knagen als haat- en wraakgevoelens. Ik heb vrienden die al in de 50 zijn, die nog steeds hun ouders haten. En het werkt echt niet voor ze.

Een van mijn vrienden kwam onlangs uit de kast naar haar evangelische ouders, die niet blij waren met het nieuws, maar die weigerden om het contact te verbreken. Het was uiteraard niet makkelijk voor die vriendin, maar ook zij weigerde om het contact te verbreken, om zo het contact ongemakkelijk en gespannen voort te zetten.

Zij is een buitengewone persoon, mede omdat zij in moeilijk situaties altijd op een buitengewone manier reageert. Door haar keuze om haar ouders niet te haten, om met hen op te lopen, door hen tijd te geven om alles te overdenken en om hen te vergeven, is zij vele malen rustiger en sterker geworden.

En omdat zij besloten had om het contact met haar ouders niet te verbreken, werden zij gedwongen om na te denken over een van de fundamentele uitgangspunten uit de Bijbel: volgelingen van Jezus wijzen niemand af. Zij accepteren iedereen zoals ze zijn. Zij houden van anderen zonder voorwaarden. Zij beschouwen anderen als hun gelijken. Ik ben er van overtuigd dat haar ouders hier op ongekende diepe wijzen mee aan het worstelen zijn.

En dit is omdat mijn vriendin gekozen heeft om te handelen zoals de Man die haar ouders proberen te volgen.

Het is goed mogelijk dat je jouw ouders nooit kunt overtuigen om een meer accepterende houding aan te nemen ten aanzien van homoseksualiteit. Maar je kunt wel schudden aan de fundamenten van hun geloof, wat hun kan leiden naar een diepere, meer gewaagde doorleving van hun eigen geloof.

Terwijl het voordelen heeft voor het geloof van je ouders, kan het voor jou een gevoel van zoete wraak geven, wat het eigenlijk nog beter maakt.

Voorwaarts trekken

Er is geen perfecte manier om dit aan te pakken. Godsdienstige mensen zijn vanwege verschillende redenen vaak moeilijk in de omgang. Vooral als het hier om gaat. En omdat je van je ouders houdt, zal je gesprek met hen beladen zijn met emotie. Je zult met angst en beven hun reactie af wachten: zullen ze van je blijven houden? Zullen ze je afwijzen? Zullen ze je de deur wijzen?

Vele mensen die ik ken zullen je een held vinden, alleen al om zo’n gesprek te overwegen. Laat staan om het te doen in een respectvolle manier naar je ouders en jezelf toe.

Neem de tijd, praat met vrienden, raadpleeg anderen. Oefen van te voren, en stap dan de arena binnen. Hoe de uitslag ook zal zijn, jij zult er sterker uitkomen, en je zal minder geneigd zijn om je door anderen een laag zelfbeeld aan te laten praten. Je zult uiteindelijk beter worden in de verloren gegane kunst van het vrede vinden in de moeilijkste omstandigheden.

Mark Landry

Bron: www.huffingtonpost.com   8-1-17

vertaling Team Verscheurd