De iedereen hoort er Bij-bel – Johannes ten Hoor

27
sep

De iedereen hoort er Bij-bel – Johannes ten Hoor

‘Feestelijke presentatie van de Mannenbijbel’ zie ik langs vliegen terwijl ik door mijn Facebook-timeline scroll. Zal wel weer een lifestyleboek over mode, auto’s of  bbq-en zijn, denk ik nog. Maar ik zie net op tijd dat het een link is naar de website van CIP, die ik toch om geheel andere inhoud ken. Als ik doorklik leer ik dat de Mannenbijbel een unieke versie van de Herziene Statenvertaling is, met allerlei leuke extra wetenswaardigheden en vooral een boel praktische tip hoe je als man moet leven voor God en je naaste. ‘Want mannen willen weten hoe dingen werken’. Een Bijbel voor en door mannen.

Ik kan me soms verbazen over de obsessie met gender in de kerk. En dan vooral over de obsessie met ‘man-zijn’. Hoewel mannen jarenlang nagenoeg eenzijdig de dienst hebben uitgemaakt binnen de kerk, moeten er nu ineens allerlei activiteiten georganiseerd worden voor mannen onder elkaar. Van de Vierde Musketier in evangelische hoek tot de RD-mannendag van het Reformatorisch Dagblad in de reformatorische kring. En nu dus ook een feestelijk gepresenteerde Mannenbijbel.

Ik heb er niets mee, moet ik zeggen. Niets met de mannenbijbel, en niets met het hele mannengebeuren eromheen. Omdat ik me erger aan het hetero-normatieve van de hele ‘man-zijn-naar-Gods-beeld’ hype (hoewel mij weleens tijdens een HGJB-workshop over seks weleens verteld is dat iemand die homoseksueel is toch zeker niet minder man is…). En omdat het vaak vooral iets zegt over de huidige cultuur en wat daarin onder mannelijkheid en vrouwelijkheid wordt verstaan. Maar vooral omdat ik denk dat die zaken juist in de kerk niet ingezet zouden moeten worden om doelgroepen af te bakenen.

Juist in een tijd waarin grote groepen mensen geneigd zijn zich enkel te omringen met wie en wat hetzelfde is, en zich af te zetten tegen al het andere, lijkt het me goed als de kerk daarin een tegenwicht biedt. De kerk hoort namelijk een plek te zijn waar allerlei verschillende mensen bij elkaar komen, omdat het geloof als essentiële verbindende schakel genoeg is. Dus waarom niet daar het gesprek leren aangaan tussen jong en oud, vrouw en man, homo en hetero en alles daartussenin? Als de kerk het lichaam van Christus is, zouden we er veel beter aan doen alle verschillende delen van dat lichaam zo goed mogelijk te leren kennen om harmonieus en eensgezind voort te kunnen bewegen. Dat gaat volgens mij niet lukken als bepaalde groepen in die kerk alleen maar bezig zijn met hun ‘been-zijn’ of ‘hand-zijn’.

Daarom geloof ik meer in de ‘iedereen hoort er Bij-bel’, waarin verschillen geen basis voor onderscheid, maar juist de basis voor verbinding zijn. Die je geen verwrongen beelden opdringt van wat ‘echte mannen’ en ‘echte vrouwen’ al dan wel niet zouden zijn. Een Bijbel die ervoor zorgt dat er geen roze vieringen meer nodig zijn, omdat LHBT’ers in hun eigen gemeente een veilige haven vinden.  Een Bijbel die mensen bij elkaar brengt, in plaats van uit elkaar drijft.

Een feestelijke presentatie is niet nodig, want die Bijbel ligt er al een kleine tweeduizend jaar. Maar desgewenst mag iedere zondag en overal op aarde in een kerk vol verschillende mensen gevierd worden dat die ‘iedereen hoort er Bij-bel’ bestaat.

Johannes ten Hoor studeerde politicologie en filosofie en is actief binnen het CDJA en ‘Homo in de klas’. Hij blogt op jtenhoor.wordpress.com.