De zoektocht naar de liefde

7
jul

De zoektocht naar de liefde

Aan de grachten van het bruisende Utrecht ontmoet ik Ayold. Terwijl hij vertelt over zijn werkzaamheden als koster en reisleider, stroomt het zonnige terrasje aan de gracht langzaam vol.

‘Ik kom uit een gereformeerd gezin, waar alles ging zoals het moest en zoals het hoorde. Maar liefde en genegenheid ontbrak in ons gezin. Ik wist simpelweg niet hoe het was om iemand echt lief te hebben, om je op je gemak te voelen bij een ander, om genegenheid te voelen. Ook mijzelf kon ik niet liefhebben en mijn eigenwaarde was heel laag.’

Ayold wist vanaf zijn 10e dat hij jongens leuker vond dan meisjes. ‘Maar ik wilde geen homo zijn. Ik was ervan overtuigd dat ik ooit hetero zou worden en daar bad ik ook voor. Toch wist ik ook heel goed dat ik niet met een vrouw een bestaan zou kunnen opbouwen. Vanaf mijn 26e ging ik voor het eerst echt nadenken over mijzelf, het leven, over de wereld, over mijn jeugd en over liefde. Ik besloot een zoektocht naar de liefde te starten. Ik wilde weten wat het inhield en zag in dat liefde zo’n belangrijke kracht in het leven is. Een kracht waar het in de ideale wereld om zou moeten draaien, maar in de praktijk is dat helaas anders.’

‘Uit mijn christelijke jeugd had ik meegekregen dat God liefde is. Als dat zo was, dan moest die christelijke God van liefde voor mij wel bestaan. Maar ik kon niet zoveel met het ‘concept God’. Hij voelde afstandelijk, als iemand waar je veel ontzag voor moest hebben. Ik begon met het lezen van christelijke boeken, zoals die van Jakob Lorber. Daardoor leerde ik dat God in de persoon van Jezus op aarde is gekomen, als broeder, vriend en Heer. Dat sprak mij heel erg aan. Met Jezus voelde ik wél een verbinding. Vanaf dat moment ben ik gaan geloven en begon ik Jezus lief te hebben. Het gaf mijn leven richting. Maar homoseksualiteit en mijn geloof combineren? Dat kon ik niet. Ik wilde het allerliefste hetero zijn. Ik kon mijzelf en mijn geaardheid nog steeds niet accepteren en besloot celibatair door het leven te gaan.’

Toch zouden een paar dingen voor Ayold drastisch veranderen toen hij een reis organiseerde naar de Verenigde Staten. Terwijl hij daar naartoe vertrok was het homohuwelijk eind juni 2015 net gelegaliseerd. Voor veel kerken die hij met zijn reis bezocht was de beslissing een stap te ver. Ayold: ‘In sommige kerken mochten homo’s geen betaalde of vrijwillige functies meer bekleden. Of ze nog mee mochten doen aan het avondmaal weet ik niet eens meer. Ik zat met mijn oren te klapperen, maar uit respect voor mijn broeders en zusters ging ik niet in discussie.’

Maar in een volgende kerk mocht Ayold als reisleider iets vertellen over hun ervaringen in de States. ‘Ik kon het toch niet laten om er iets te zeggen over de homo-onvriendelijke toespraak in die andere kerk. Het woord ‘homoseksualiteit’ heb ik niet genoemd, dat was misschien te heftig. Achteraf bedacht ik mij dat ik mij nooit eerder zo openlijk heb uitgesproken over homoseksualiteit. Maar ik kon mijn mond niet langer houden.’

Hoewel Ayold zijn uitspraak al gauw was vergeten, had het wel indruk gemaakt op een reisdeelnemer van hem, die ook aanwezig was bij de reis. ‘Deze reisgenoot probeerde mij later te koppelen aan iemand die ook homo was. Pas toen viel voor mij het kwartje en kon ik mijzelf eindelijk accepteren zoals ik was: ik stond ineens als homo in het leven.’

‘Ik had wel even de tijd nodig om aan mijzelf te wennen. Maar het was een enorme bevrijding. Iets dat ik mijn hele leven had verdrongen, kon ik eindelijk accepteren,’ vertelt Ayold met een twinkeling in zijn ogen. ‘Ik kwam tot mijzelf. Het was alsof mijn hart openging en ik mijzelf en anderen eindelijk echt kon liefhebben. Tijdens mijn zoektocht naar de liefde heb ik hier altijd naar gezocht, maar in deze richting durfde ik nooit te kijken. Ik was er ook van overtuigd dat dit is hoe Jezus mij gemaakt heeft en hoe Hij mij hebben wil.’

Vanaf dat moment wilde Ayold ook meer weten over bijbelteksten over homoseksualiteit. Dat werd een nieuwe les over de liefde. ‘Ik zag waarom er geen zwart-wit regels staan over een liefdevolle homoseksuele relatie. Een homoseksueel persoon moet zichzelf leren liefhebben, maar ook zijn of haar omgeving moet leren om een homoseksueel persoon lief te hebben, en te accepteren. Als dat wél in de Bijbel had gestaan, was het geen les meer geweest. Dat is waar de uitdaging ligt voor iedereen: om niet langer te oordelen, maar om lief te hebben. In de ideale samenleving die Jezus voor ogen heeft wordt er niemand veroordeeld of geoordeeld.’

Als ik Ayold vraag wanneer zijn zoektocht naar de liefde is geslaagd denkt hij even na, en antwoordt hij met een glimlach van oor tot oor: ‘Ik denk eigenlijk dat mijn zoektocht al is geslaagd.’

 

Romee Boots | juli 2018