Krasloten met hoogste winkans

  1. Wat Zijn De Legale Digitale Slots Strategieën: Dit recht strekt zich ook uit tot de royalty's en alle rechten van intellectuele eigendom die daaraan zijn verbonden.
  2. Zijn Dit Echt Geld Online Slots Van 2023 - In deze markt, spelers in Canada krijgen om te wedden op welk team de Stanley Cup zal winnen.
  3. Mobiel Gokken Met Bonus: De machine hield me langer spelen omdat het echt onderhoudend was.

Gratis geld verdienen met spelletjes

Wat Is De Meest Populaire Casino Slot Strategie In 2023
Maar als de hoge volatiliteit, een goede win potentieel en professionele graphics youre na, moet je zeker gaan voor het.
Hoe Kan Ik Winnen Bij Legale Elektronische Speelautomaten Met Een Strategie
Ik hield mijn gokken een geheim, maar de vriendinnen zouden weten dat er iets aan de hand was en ze gaan verder als ze willen trouwen en baby's terwijl ik wilde gewoon punt.
Vanwege de grote concurrentie tussen NetEnt casino's, hoeven spelers niet eens geld te storten om beloond te worden.

Gratis loterij online

Mobiel Gokautomaten Systeem 2023
Het werd opgericht in 2023 en is niet gestopt met ontwikkelen tot vandaag de dag.
Hoe Werkt Het Nieuw Casino 2023
De Aussie poker machines zijn zo ontworpen dat het casino of de pub altijd staan om winst te maken op de lange termijn.
Hoeveel Kost Het Om Een Nieuw Casino Te Openen Vanaf 10 Euro

De kerk heeft mij veranderd

19
okt

De kerk heeft mij veranderd

…Tegelijkertijd raakte ik daarmee zo in conflict met de regels vanuit mijn geloof. Ik zakte weg in een diep, zwart gat van chaos en gedachten. Alles wat ik wilde, was rust in mijn hoofd. Die rust wilde ik zo graag, dat het mij de beste optie leek om een einde aan mijn leven te maken. Toen die gedachte concreet werd hoorde ik een stem die zei: ‘Je bent nog niet klaar, je moet nog door.’ Dat was zo’n kantelpunt in mijn leven, ik moest uit de kast komen. Ook voor de kerk… ~Nicole Steijsiger~

Terwijl ik jankend en snikkend aan de keukentafel zat, hoorde ik aan de andere kant van de lijn dat mijn ouders hun emoties ook niet konden inhouden. Ze hadden mijn coming-out brief gelezen, die ik stiekem in hun bed had neergelegd voordat ik weer vertrok naar mijn studentenkamer. Terwijl ik bang was om mijn ouders teleur te stellen, om onze familie schande aan te doen, dat ik thuis niet meer welkom zou zijn. Maar de enige vraag die mijn ouders hadden was: ‘Waarom heb je het ons niet eerder verteld?’ 

Eigenlijk wist ik al vanaf mijn 15e dat ik niet alleen jongens, maar ook meisjes leuk vond. Toen ik daar voor het eerst achter kwam raakte ik in complete paniek: vanuit de kerk is mij altijd bijgebracht homoseksualiteit, of het hebben van een relatie met iemand van hetzelfde geslacht, geen optie is. En als het over homoseksualiteit ging in het dorp werden er altijd grapjes over gemaakt. Daarnaast had ik het idee dat ik tegen God zou kiezen, als ik mijn gevoelens zou accepteren. En dat is wel het laatste wat ik wilde. Daarom leek het mij de beste optie om mijn gevoelens weg te stoppen.

Het wegstoppen van die gevoelens hield ik natuurlijk niet lang vol. Ik bleef maar aan meisjes denken, en werd vanaf mijn 18e voor het eerst verliefd op meisjes. Tegelijkertijd raakte ik daarmee zo in conflict met de regels vanuit mijn geloof. Ik zakte weg in een diep, zwart gat van chaos en gedachten. Alles wat ik wilde, was rust in mijn hoofd. Die rust wilde ik zo graag, dat het mij de beste optie leek om een einde aan mijn leven te maken. Toen die gedachte concreet werd hoorde ik een stem die zei: ‘Je bent nog niet klaar, je moet nog door.’

Dat was zo’n kantelpunt in mijn leven. Vanaf dat moment heb ik mijn gevoelens niet langer weggestopt, maar langzaamaan leren accepteren. Het hielp om er met vrienden over te praten, of met klasgenoten, hoe spannend dat ook was. Het mooiste van alles vond ik nog dat niets voor hen veranderde: ze hielden nog steeds even veel van mij, en zagen mij nog steeds gewoon als Nicole. Niet als iemand die misschien wanhopig verliefd zou worden op een van hen.

Maar mijn geloofsleven lag nog steeds op z’n kop. Ik was nog steeds nauw betrokken bij de kerk: ik deed belijdenis en deed fanatiek mee tijdens de catechese, hoe druk ik ook was met mijn huiswerk en school. Maar steeds botste ik meer en meer met de klassiek-christelijke denkbeelden, bijvoorbeeld ook over vrouwen in het ambt, en natuurlijk over het hebben van een relatie met een man óf vrouw. Die botsingen kon ik altijd redelijk voor mezelf houden, totdat ik een relatie kreeg met mijn vriendin. Toen moest ik eigenlijk wel uit de kast komen. Ook in de kerk. 

Dat was niet een simpele coming-out, maar een heel proces. Ik ging in gesprek met de ouderlingen, waarna een heleboel sacramenten voor mij wegvielen. Er werd mij geadviseerd om bij het avondmaal rekening te houden met andere mensen. Die zou ik misschien storen met mijn aanwezigheid vanwege mijn relatie, aldus de oudsten.

Daarnaast mag ik in de kerk niet trouwen met mijn vriendin. Het kwetst mij nog het meest dat ik niet meer kan meedoen met het avondmaal: dat was altijd mijn heilige moment met God. Tijdens het avondmaal voelde ik mij verbonden met Hem, en voelde ik dat ik het niet allemaal alleen hoefde te doen. Niet alleen is mij dat moment ontnomen: ook mijn kerk voelt voor mij niet meer als thuiskomen. Terwijl dat ruim twintig jaar wel zo is geweest.

Dat proces binnen de kerk heeft mij veranderd, merk ik nu. Vroeger was ik altijd het brave meisje, nu ben ik sceptischer geworden, en durf ik meer dingen te bevragen, en durf eerder tegen de norm in te gaan. Ik vraag mezelf steeds vaker af waarom er bijvoorbeeld geen vrouwen in het ambt mogen zijn, of waarom mensen van hetzelfde geslacht geen liefdevolle relatie zouden mogen hebben. Dat heeft ook zeker zijn voordelen: ik ben mij langzaamaan aan het losweken van het veilige klimaat waarbinnen ik ben opgegroeid, en word volwassener. Maar God zal altijd de rode draad blijven in mijn leven.

Daarnaast probeer ik ook andere LHBT’ers tot steun te zijn, binnen en buiten de kerkmuren. Hoewel mijn proces nog lang niet is afgerond, hoop ik dat ik door het delen van mijn verhaal ook een soort kickstarter mag zijn, een pionier die samen met anderen de zwijgcultuur binnen kerken kan doorbreken. Want het verzwijgen, negeren en buitensluiten van LHBT’ers is zo ontzettend verstikkend, en een veel te zware last om alleen te dragen.

Nicole (links) en haar partner Linda

Nicole Steijsiger is projectleider van LHBT op de CHE, een project dat LHBT bespreekbaar probeert te maken op de Christelijke Hogeschool Ede. Bij Verscheurd deelde ze haar verhaal over haar eigen coming-out.

Door: Romee Boots